چند دقیقه ای مونده به پنج عصر، آسمون تاریکِ تاریکه خبری از خورشید نیست مثل اینکه از اولشم خبری نبوده!اینجا روزها کوتاست، شبها بلند و تاریک!
و این دست نوشته های آلوده، این آه نگاشت بی پروا، این درد و این کنایه های بی معنا، از من است، غریبه ای به غربت آشنا... ...
غریبه به وب نوشتِ من خوش آمدی (امیررضا رضوی) ...
۱۳۸۶ بهمن ۸, دوشنبه
گمراه
دست، در دامن یار و جان، خشنود به این خیال خام و دیده، مخمور به اوهام و جام، مسموم به انکار و من، مانده در واپسین بیتِ غزل، گمراه
پروردگارا: مگذار که نگاه امیدوار من از ملکوت مقدس تو نومید بازگردد و رشته ای که قلب مرا با آسمانها پیوند میدهد گسیخته شود و هرگز حاجات مرا ای برآورنده ی حاجات از حضرت خویشتن به دیگران باز مگذار... از مناجات های امام زین العابدین در صحیفه سجادیه
۲ نظر:
پروانه وار سوخت عاشق ولی نکرد
ترک خیال باطل و سودای خام خویش
پروردگارا: مگذار که نگاه امیدوار من از ملکوت مقدس تو نومید بازگردد و رشته ای که قلب مرا با آسمانها پیوند میدهد گسیخته شود و هرگز حاجات مرا ای برآورنده ی حاجات از حضرت خویشتن به دیگران باز مگذار... از مناجات های امام زین العابدین در صحیفه سجادیه
ارسال یک نظر